Το Ελληνικό Neorion Chicago

Πρόκειται για ένα εντελώς Ελληνικό σχέδιο, βασισμένο σε μια ιδέα του εφοπλιστή Γιάννη Γουλανδρή, που ήθελε ένα συνδυασμό 4-θυρης λιμουζίνας, ισχυρού τζιπ, με στοιχεία αισθητικής του 1930. 

Η υλοποίηση ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα και βιομηχανικό σχεδιαστή Γιώργο Μιχαήλ, ο οποίος συνεργαζόμενος με Έλληνες τεχνίτες έφερε σε πέρας το συγκεκριμένο «όραμα», δημιουργώντας έτσι, το 1974, το πρώτο «Ελληνικό» αυτοκίνητο. 

Η ονομασία του προήλθε από τα ναυπηγεία στο ΝΕΩΡΙΟ της Σύρου, αφού εκεί πραγματοποιήθηκε και η κατασκευή του, ενώ σαν έμβλημα του αυτοκινήτου χρησιμοποιήθηκε η άγκυρα, επίσης σήμα των ναυπηγείων. 
Η δημιουργία του χαρακτηρίστηκε από έντονη προσπάθεια και ευρηματικότητα, η αισθητική του όμως – που ανταποκρίθηκε στην επιθυμία του Έλληνα εφοπλιστή – ήταν αμφιλεγόμενη. 

Σαν ιδέα, ήταν ένα “πολυτελές αυτοκίνητο παντός εδάφους”, αλλά με έντονη κλίση προς ένα επιβατικό. Η προσπάθεια υλοποίησης της κατασκευής ξεκίνησε στα τέλη του 1973, στο χώρο όπου ήδη παράγονταν τα ηλεκτροκίνητα Enfield-8000, για την αγορά της Mεγ. Βρετανίας. 

Οι φανοποιοί είχαν έρθει από την Αθήνα και τον Πειραιά, ενώ οι υπόλοιποι τεχνίτες ήταν ντόπιοι, που στην πλειοψηφία τους δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ με τον τομέα της αυτοκίνησης. 

Ο σχεδιασμός του αυτοκινήτου κράτησε ένα μήνα, περίοδο στην οποία γινόταν παράλληλα οι απαραίτητες εργασίες ώστε να αρχίσει η κατασκευή του. 

Αφού σχεδιάστηκαν οι “νομές” που θα συναποτελούσαν την επιφάνεια του αμαξώματος σε κλίμακα 1:1, κατασκευάστηκε σε 15 μέρες το ξύλινο μοντέλο που απετέλεσε τη «βάση» για το στήσιμο του σκελετού, αλλά και για τη σφυρηλάτηση των φύλλων του αλουμινίου, που απετέλεσαν την εξωτερική επένδυση το αμαξώματος. 

Ο V-8 κινητήρας και τα 2 διαφορικά (που αποτελούν και τα μόνα ξένα στοιχεία του αυτοκινήτου) προέρχονται από το Jeep Wagoneer. 

Με εντατική δουλειά και χωρίς να υπολογίζει κανείς υπερωρίες και κούραση η ομάδα κατάφερε να ολοκληρώσει την κατασκευή σε οκτώ μόλις μήνες, έχοντας ξεκινήσει και ένα δεύτερο, παράλληλα με εξαρτήματα για ένα τρίτο και ένα τέταρτο. 

Η παρουσίαση του πρώτου ολοκληρωμένου αυτοκινήτου, που είχε βαφεί κόκκινο παρουσιάστηκε στον ιδιοκτήτη του το καλοκαίρι του 1974, φυσικά στο χώρο των ναυπηγείων. Δυστυχώς όμως, τόσο αυτό, όσο και το δεύτερο αυτοκίνητο που ακολούθησε θεωρήθηκαν ιδιοκατασκευές και δεν δόθηκε η “έγκριση τύπου”, απαραίτητη για την έκδοση άδειας κυκλοφορίας και πινακίδων.

​

Ως εκ τούτου, το όλο πρόγραμμα ακυρώθηκε και το μεν πρώτο αυτοκίνητο (που είχε βαφεί κόκκινο) διασώθηκε και εκτίθεται αναπαλαιωμένο από την ΟΒΕΑΜΜΕ στο Εκθετήριο Αυτοκινήτων του ΝΟΗΣΙΣ στη Θεσσαλονίκη, ενώ το δεύτερο (που είχε βαφεί μπλε) βρίσκεται στη Μ. Βρετανία και κυκλοφορεί με πινακίδες κανονικά,γνωρίζω ακριβώς που βρίσκεται για όποιον ενδιαφέρεται σοβαρά.

Θέλω να πιστεύω ότι σύντομα θα ενδιαφερθεί κάποιος από την Ελλάδα για να το φέρει πίσω  στην πατρίδα μας. Τελικά είναι πλέον στην Ελλάδα και ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει στους δρόμους σαν κανονικό αυτοκίνητο.